ŹRÓDŁO

Kwiecień to taki miesiąc pełen ekscytacji.  Ekscytacji nie tym co się dzieje, ale dopiero tym co nadejdzie - w maju, zdecydowanie najlepszym i najpiękniejszym miesiącu całego roku. Moja zbliżająca się wielkimi krokami dwudziestka (to już w poniedziałek! człowiek staje się już powoli stary ;) ), czwarte urodziny bloga, a w tym roku dodatkowo wizyta na Warszawskich Targach Książek, Sami widzicie, że człowiek ma czego oczekiwać i czym się ekscytować. I chyba właśnie ten rosnący stan ekscytacji przedłożył się w moim przypadku na widoczny wzrost formy jeśli mowa o ilość przeczytanych tytułów.  Tak dobrego miesiąca w tym roku jeszcze nie  miałam

ŹRÓDŁO

Ostatnim czasy wszelkie posty na Złodziejce książek wydają się być sponsorowane przez stacje meteorologiczne. Katuję Was tymi informacjami o pogodzie jakby to było najważniejsze co mam Wam do powiedzenia, albo jakbyście nie mogli zanim zerknąć za okno. Wybaczcie, ale żeby tradycji stało się zadość napomknę tylko szybko, że w Krakowie jest niemiłosiernie duszno i że absolutnie wszystko wskazuje na to jakby zaraz miała się rozpętać burza. Podobna atmosfera - burzowa i duszna, ze wskazanie na to pierwsze - wydaje się zresztą ogarniać blogosferę książkową. Ludzie decydują się na zmiany (co popieram całym serduchem!), podnoszą się głosy, że posty z recenzjami stają się passé i ogólnie jest jakoś tak inaczej niż było jeszcze niedawno. Szykuje nam się jakaś mała rewolucja.

Odkąd znacząco ograniczyłam czytanie powieści z gatunku Young Adult, nieświadomie obrałam sposób selekcji tytułów, z którymi chciałabym się zapoznać. Jeśli dana pozycja a) nie stanowiła kolejnego tomu rozpoczętej przeze mnie serii, b) nie została napisana przez uwielbianego przez uwielbianego prze mnie autora czy też c) nie zyskiwała absurdalnie wręcz pochlebnych opinii od innych zaufanych książkoholików, szansa bym się z nią zapoznała (zwłaszcza w bliskiej przyszłości)  oscylowała blisko zera.  Ale nie byłą mu równa czego dowodem może być choćby  powieść "Tabula Rasa"  autorstwa  Kristen Lippert Martin.

Jeszcze nie tak dawno codziennością większości z nas rządził pośpiech. Każdy miał tysiące rzeczy do zrobienia, dziesiątki miejsc, w których powinien się aktualnie znajdować i zupełny brak czasu na to by osiąść i zjeść. Nic dziwnego, że budki z fast foodami namnożyły się jak grzyby po deszczu - wychodzono na przeciw naszym potrzebom.  Wraz z trendem na obranie zdrowszego trybu życia, uległo również zmianie spojrzenie na spożywanie posiłków. Już nie chodzi o to żeby zjeść szybko, a;le szybko i zdrowo. A co jak co, ale sałatki sprawdzają się w takim wypadku doskonale.

Nigdy nie było mi po drodze z serialami komediowymi.Chociaż teksty rzucane przez postacie rzeczywiście czasami bawią a bohaterom zazwyczaj trudno odmówić uroku, nie potrafię zżyć się z ową historia na tyle by wytrwać cały sezon. Próbowałam z polecanym przez wszystkich "How I Met Your Mother?" ale skończyło się na kilkunastu odcinkach i zdziwieniu o co tyle krzyku. Nie poddałam się jednak w poszukiwaniach i kierując się Waszą opinią włączyłam "New Girl" (bo polski tytuł do mnie nie przemawia i  naprawdę nie chce mi przejść przez klawisze). I absolutnie przepadłam.

ŹRÓDŁO

Jeżeli na naszym rodzimym rynku wydawniczym istnieją jakieś Wielkie nazwiska to z pewnością zalicza się do nich Olga Tokarczuk. Premierą jej najnowszej książki żyło wielu moli książkowych a o tym, że są to fakty a nie jedynie czcze gadaniny miał okazję przekonać się każdy kto odwiedził ostatnie Targi Książek w Krakowie. i przechodził (albo przynajmniej starał się to zrobić) koło stanowiska wydawnictwa Literackiego. Osobiście pozostawałam raczej obojętna na ów fenomen. Wielkie Nazwiska nie zawsze są dla mnie synonimem dobrej lektury i przed sięgnięciem po ogromne tomiszcze jakim bez wątpienia są "Księgi Jakubowe", wolałam wypróbować talent pani Tokarczuk w nieco mniejszej dawce. Traf chciał, ze wypadło akurat na "E.E."

ŹRÓDŁO

Mimo że lubię próbować nowych rzeczy - zwłaszcza jeśli dotyczy to poznawania nowych smaków, mama dziwną awersję do akceptowania jakiś większych zmian. Przebywanie w znanym miejscu czy też funkcjonowanie zgodnie z narzuconym sobie planem sprawia, że czuję się pewniej w swoim życiu (co dla kogoś również nieśmiałego jak ja zdecydowanie odgrywa znaczącą rolę) Przy całym moim uwielbieniu dla stabilności i niezmienności, potrafię jednak zdobyć się na szczerość względem samej siebie - zmiany są potrzebne bo jak wszyscy wiemy człowiek, który stoi w miejscu, tak naprawdę się cofa. I owe zmiany są potrzebne również na blogu.

ŹRÓDŁO

Nauczyłam się z czasem, że nie da się zaszufladkować autora w jednym gatunku. Pisarze lubią eksperymentować, wybierając coraz to nowsze i jednocześnie bardziej zaskakujące kierunku - przeskakując z powieści obyczajowej do kryminału, z kryminału do sci-fi a stamtąd choćby do pisanej komedii romantycznej... Tego czego nie potrafiłam zaakceptować to fakt , że podobną wędrówkę po gatunkach mogą obrać także autorzy, których identyfikuję z ulubionymi opowieściami z czasów dzieciństwa. I chyba dlatego nie sięgnęłam nigdy po żadne dzieło Tove Jansson, które nie byłoby powiązane ze światem Muminków. Ale może to i lepiej bo bym wcześniej doceniła dojrzałe pióro autorki.

ŹRÓDŁO

ŹRÓDŁO